کد مطلب:29974 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:101

ابن عبّاس












6336. المستدرك علی الصحیحین - به نقل از عبید اللَّه بن ابی ملیكه -:مردی از شامیان آمد و پیش ابن عبّاس به دشنامگویی به علی علیه السلام پرداخت. ابن عبّاس، مُشتی شِن به طرفش پاشید و گفت:ای دشمن خدا! تو پیامبر خدا را آزرده كردی و «إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ و لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَ الْأَخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِینًا؛[1] بی گمان، كسانی كه خدا و پیامبر او را آزار می رسانند، خدا آنان را در دنیا و آخرت، لعنت می كند و برایشان عذابی خواركننده آماده ساخته است». اگر پیامبر خدا زنده بود، او را آزار داده بودی.[2].

6337. مُرُوج الذهب:ابن عبّاس از گروهی گذر كرد كه به علی علیه السلام می پرداختند و وی را دشنام می گفتند. به عصاكش خود گفت:مرا پیش آنان ببر. وی او را نزد آنان برد. ابن عبّاس گفت:كدام یك از شما خداوند را دشنام می گوید؟

گفتند:به خدا پناه می بریم از این كه او را دشنام بگوییم.

[ ابن عبّاس] گفت:كدام یك از شما پیامبر خدا را دشنام می گوید؟

گفتند:به خدا پناه می بریم از این كه پیامبر خدا را دشنام بگوییم.

[ ابن عبّاس] گفت:كدام یك از شما علی بن ابی طالب علیه السلام را دشنام می گوید؟

گفتند:آری! وی را دشنام می گوییم.

[ ابن عبّاس] گفت:گواهی می دهم كه از پیامبر خدا شنیدم كه می گفت:«هر كس مرا دشنام بگوید، خدا را دشنام گفته است؛ و هر كس علی را دشنام بگوید، مرا دشنام گفته است».

آنان سرافكنده شدند.[3].

6338. مناقب علی بن أبی طالب - به نقل از سلیمان بن علی، از پدرش -:با عبد اللَّه بن عبّاس بودم و سعید بن جُبَیر، او را عصاكشی می كرد. او به كنار زمزم رفت و در آن جا شامیانی را دید كه علی علیه السلام را دشنام می گفتند. به سعید گفت:مرا پیش آنان ببر.

آن گاه در برابرشان ایستاد و گفت:كدام یك از شما خداوند عزّوجل را دشنام می گوید؟

گفتند:پناه بر خدا! در جمع ما كسی نیست كه خداوند عزّوجل را دشنام بگوید.

گفت:كدام یك از شما پیامبر خدا را دشنام می گوید؟

گفتند:پناه بر خدا! در جمع ما كسی نیست كه پیامبر خدا را دشنام بگوید.

گفت:كدام یك از شما علی بن ابی طالب علیه السلام را دشنام می گوید؟

گفتند:این را انجام می دهیم.

گفت:من گواهی می دهم كه این را دو گوشم شنید و قلبم فراگرفت كه پیامبر خدا به علی بن ابی طالب علیه السلام می گفت:«ای علی! هر كس تو را دشنام بگوید، مرا دشنام گفته است و هر كس مرا دشنام بگوید، خداوند عزّوجل را دشنام گفته است و هر كس خداوند عزّوجل را دشنام بگوید، خداوند، او را با صورت، به آتش خواهد افكند» و آن گاه برگشت و رفت.[4].









    1. احزاب، آیه 57.
    2. المستدرك علی الصحیحین:4618/131/3.
    3. مروج الذهب:435/2، المناقب:154/137، الأمالی، صدوق:151/157.
    4. مناقب علی بن أبی طالب:447/394، كفایة الطالب:83، الریاض النضرة:122/3.